It has always been great fun working with you, playing football against one of your teams, drinking your whiskey and appreciating your great sense of humor. Having worked in London I always enjoyed the International climate in the UK where people from all over the world were working together on great projects. As European I would be very disappointed when you should decide to leave the EU because I’m afraid there will be all kinds of restrictions on working together and uncertainties on what will be the economic impact, not only for you but also for us fellow Europeans. Once the decision of leaving is made there is no way back and it will give the more undemocratic movements in Europe big influence on the political agenda for the coming years.
Please vote for Europe and work with us on a better future for all Europeans!
Yours sincerely,
Gerard Geerlings – The Netherlands
Naschrift 24 juni 2016
Helaas heeft de UK gisteren besloten uit de EU te stappen waardoor de Britten nu op zichzelf zijn aangewezen. Door de Brexit kiest de UK voor een onafhankelijke maar ook voor een onzekere koers. Daarmee overspelen zij hun hand, eerste effect vandaag: waarde pond daalt, noodmaatregelen Bank of England nodig, koersen banken dalen, politieke instabiliteit en een onzekere toekomst.
Vandaag is een proces in gang gezet zonder plan en met een onzekere uitkomst. Jammer.
Toen Bill Clinton in 1993 President van de Verenigde Staten was geworden trof hij onderstaande brief van zijn voorganger George Bush jr. aan op zijn bureau in de Oval Office. Hoewel Bush en Clinton een harde campagne hadden gevoerd een mooi gebaar van George Bush om Bill Clinton op deze wijze als President succes te wensen en te adviseren zich te blijven focussen op wat belangrijk is Bush eindigt zijn brief met de woorden:
“You will be our President when you read this note. I wish you well. I wish your family well. Your success is now our country’s success. And I am rooting hard for you. George.”
Zo hoort het!
Als je de huidige politieke debatten volgt, zowel in de VS als in Europa, lijkt het erop dat in de afgelopen 25 jaar het politieke klimaat en de politieke mores grondig veranderd zijn. Ging het destijds in debatten om het verkopen van je standpunten aan de kiezer en en beetje over de persoon, tegenwoordig richt een politieke campagne zich vooral op de persoon van de politicus en een beetje op zijn standpunt.
De opkomst van de sociale media speelt daarbij ongetwijfeld een belangrijke rol, politieke partijen zijn tegenwoordig met een eigen social media team 24/7 met tweets en posts actief om elkaar af te troeven. Campagnes worden steeds harder gevoerd en het op de man spelen wordt daarbij niet geschuwd, kijk bijvoorbeeld naar de manier waarop Trump zijn politieke tegenstanders aanspreekt, vreemd genoeg zelfs binnen zijn eigen partij…
Een genuanceerd verhaal vind je nog wel in de bijlage van een krant maar zeker niet op het internet. Er zijn tegenwoordig steeds meer burgers die geen krant meer lezen en vanuit een door henzelf gecreëerd online perspectief alleen luisteren naar het verhaal dat ze graag willen horen en andere perspectieven uitsluiten. Met als consequentie dat labiele personen zich laten opjutten door haatzaaiers en sommigen soms zelfs zover gaan dat ze terroristische aanslagen plegen zoals we deze week in de US, UK en Frankrijk hebben kunnen zien.
Stel dat Donald Trump uiteindelijk wint, welk briefje schrijft Obama dan voor zijn opvolger?
Update 20 oktober 2016.
Toen ik deze blog schreef wist ik nog niet dat Trump in het derde televisiedebat met Hillary Clinton niet van plan was zich zonder meer neer te leggen bij de uitslag van de verkiezingen indien die voor hem negatief zou zijn. Maar daar meer over in mij blog van de 20ste oktober j.l. “Het einde van de voorbeeldfunctie van de Amerikaanse democratie”.
Net terug van een vierdaagse wandeling van Usquert via de waddenkust naar Pieterburen en daarna het Pieterpad volgend via Groningen door naar Rolde in Drenthe. Mooie tocht, lekker weer, de wind in de rug en de zon in het gezicht: wat wil een mens nog meer. Lopend kom je op plekken waar de auto of fiets niet kan komen en loop je rustig van het ene Pieterpad paaltje naar het andere af en toe andere wandelaars tegenkomend waar je dan even een praatje mee maakt. Meestal 60 plussers overigens en niet zelden gevlucht uit de randstad. Als je onderweg twijfelt over de route pak je je Pieterpad boekje en voordat je het opgeslagen hebt roept er geheid een langsfietsende lokalo ‘LInksaf”, ze zijn daar erg behulpzaam in het Noorden!
Overnachten langs de route is geen probleem want er zijn tegenwoordig op de meest vreemde plekken B&B’s waar je voor een prikkie een mooie kamer kunt krijgen incl. ontbijt en voorzien van alle gemakken, je kan ze onderweg via bookings.com simpel boeken en er is altijd plek in dit seizoen. En voor het eten is er thuisbezorgd.nl, voordat je het weet komt de bolide aanrijden om de bestelling af te leveren, ondernemend zijn ze daar wel en het lijkt wel of ze dit voor hun plezier doen!
De tweede avond was bijzonder, toen sliep ik in een huifkar. Bij aankomst rond zes uur was er niemand aanwezig. Nadat ik gebeld had kwam de eigenaresse snel aanrijden en de sleutels en wat bier brengen, ze weten daar wat je nodig hebt. Ik was die avond de enige gast dus ik had het rijk alleen. Pizza en fles wijn besteld op thuisbezord.nl en een half uur later zat ik prinsheerlijk aan de dis tussen de schapen, konijnen, kippen, paarden en kanaries en naar de ondergaande zon en de langsrijdende treinen van Arriva te kijken. Wel vroeg ik me af wie er eigenlijk allemaal voor deze beesten zorgt op deze verder verlaten boerderij. Heerlijk geslapen in de huifkar en ‘s morgens vroeg wakker gemaakt door de vogels bovenop de huifkar, helaas zonder mijn mammalou…
Rond acht uur kwamen er plots allerlei auto’s aanrijden die jongelui afleverden die buiten bleven wachten tot om half negen de eigenaresse arriveerde. Ik kreeg een geweldig ontbijt van haar en terwijl ik aan tafel zat ging zij aan de slag met de jongeren. Het bleek dat ik op een zogenaamde borgboerderij verbleef, zo te zien in combinatie met een B&B, een lucratieve aangelegenheid en mooie combinatie. Ze was lief voor de jongeren en had een hoop geduld, geen makkelijke werk lijkt me!
Al met al een ondernemend volk daar in het noorden en van stilzitten houden ze daar niet! Dat was ook wel goed te horen en gelijk het enige minpuntje van de tocht. Continu waren boeren op het land bezig met grote tractoren en zowel in Groningen en Drenthe bleef dat de hele dag maar door gaan, zal wel met het jaargetijde te maken hebben. Daarbij werden ze bijgestaan door talloze pensionado’s die hun heg aan het snoeien waren of aan het klussen met de cirkelzaag. Je kwam maar weinig plekken tegen die echt stil waren. Ook in het natuurgebied Ballooërveen, wat toch aardig omvangrijk is, bleef het bij mijn doortocht niet stil. Ik kwam zelfs een wandelaar tegen die om de reden gehoorbeschermers op had. Afijn, teruggekomen in Amersfoort werd er ook bij mij in de buurt weer flink geklust en ik moet inderdaad dit weekend nodig de heg weer eens doen…
Thuis gekomen toch maar eens gewogen hoe zwaar mijn rugzak eigelijk was en dat bleek acht kilo te zijn, beetje te veel meegenomen achteraf: zo’n rugzak voelt gaandeweg steeds zwaarder aan. Verder is dat wandelen goed bevallen, ga dit zeker vaker doen! En de volgende tocht heeft mijn eega beloofd mee te lopen omdat de tocht dan geheel door Drenthe gaat, ze komt zelf namelijk uit Hoogeveen.
Uiterlijk 15 maart volgende jaar hebben we weer verkiezingen in Nederland en daar is nog weinig van te merken. Neem het nieuws deze week van De Nederlandsche Bank over het verlies van een half miljoen vaste banen de laatste dertien jaar, 506.000 om precies te zijn en het tegelijkertijd toenemen van het aantal zzp’ers en mensen met een flexbaan met meer dan één miljoen: 1.026.000. Dit blijkt uit het rapport ‘Economische Vooruitzichten en Ontwikkelingen’ waarover DNB directeur Job Swank stelde ‘Ik heb geen oordeel of dat goed of slecht is. Het enige wat kan worden vastgesteld is dat het sociaal engagement in Nederland – pensioenen en uitkeringen – nog altijd gericht is op de mensen in vaste dienst’, aldus Swank.
Deze flexibilisering van de arbeidsmarkt heeft er dus voor gezorgd dat per saldo meer dan een half miljoen banen bij zijn gekomen maar anderzijds dat de arbeidsinkomensquote in Nederland is vermindert ten faveure van de winsten en een dalende koopkracht voor de middengroepen. Onontkoombaar volgens Swank: ‘Je ziet dit nu eenmaal in alle landen gebeuren, als gevolg van de mondialisering, het wegvallen van banen in het middensegment en de tanende macht van vakbonden.’
Diezelfde dag stond er een interview in de Volkskrant met Buma van het CDA en Samsom van de PvdA waarin zij twee belangrijke problemen aankaarten waarmee ZZP’ers en mensen met een flexbaan in de praktijk geconfronteerd worden: het vaak ontbreken van goede sociale voorzieningen bij ziekte en het opbouwen van een pensioen. Voor een oplossing van deze problemen kijken zowel Samsom als Buma naar de sociale partners en het overleg in de Sociaal Economische Raad (SER) en daar zijn de partijen al jaren verdeeld. De werkgevers zijn onderling hierover verdeeld en de vakbonden komen nog steeds primair op voor het belang de werknemers met een vast contract. Dit schiet dus niet op zo heren politici, tijd voor een eigen visie en ingrijpende eigen voorstellen zou ik zeggen zo vlak voor de verkiezingen! Wijzen naar de SER schiet niet op omdat de huidige SER niet meer een afspiegeling is van de werkelijke sociale economische verhoudingen en primair focust op de verhouding werknemer vs. werkgever in plaats van de nieuwe realiteit van oud vs. jong, vast vs. flexibel werkend, hoog vs. laag opgeleid en zelfstandigen, die zowel werknemer als werkgever zij, vs. overheid die het met al die regels en administratie verplichtingen het er niet makkelijker opmaakt te ondernemen en daar waar winst gemaakt wordt zal proberen dit weer richting de belastingdienst af te romen: de wereld is veranderd!
Als je na 2000 geboren bent dan weet je dat als je gaat werken er drie opties zijn: 1) je begint met een tijdelijk contract, 2) wordt ZZP’er of 3) start een eigen bedrijf. Beginnen met een vast contract is geen reële optie en zou voor velen de voorkeur hebben maar vast is tegenwoordig lang niet meer zo vast als vroeger door de veranderingen in het ontslagrecht, de flexwet en de verkorting van de werkloosheidsuitkering. En waarschijnlijk zal je tijdens je carrière nogal eens gaan switchen, je start met en flexcontract tot je te duur wordt, wordt dan ZZP’er omdat je jezelf dan onder de prijs van het flexcontract kan aanbieden en, als de gelegenheid zich voordoet, doe je mee aan een startup en wordt je eigen ondernemer. Je moet dus goed voor jezelf kunnen zorgen tegenwoordig en er op voorbereid zijn dat de zekerheden van vandaag morgen wel eens onzeker kunnen zijn, je eigen risico managen is tegenwoordig erg belangrijk en niks is meer zeker.
En ondertussen is het moeilijk met je flexcontract een hypotheek te krijgen, blijven de huren en kosten stijgen, zit je wellicht met een studieschuld vanwege het net ingevoerde leenstelsel en zou het best wel eens kunnen dat als je dertig jaar bent er alweer een jongere generatie achter je staat te hijgen om jouw baan over te nemen als stagiair ‘eager’ om zelfs tegen een minimale vergoeding te beginnen en waarschijnlijk nog beter en passend opgeleid dan jij: de ontwikkelingen gaan snel en in tien jaar voldoet jouw opleiding al niet meer aan de nieuwe kwalificaties.
Nogal ingrijpende ontwikkelingen voor de burgers zou ik zeggen dus had ik verwacht dat onze politici staan te dringen na de publicatie van De Nederlandsche Bank hun visie op dit onderwerp te geven met nog maar 9 maanden voor de verkiezingen op 15 maart 2017. Het primaat met betrekking tot een oplossing van deze problemen moet toch echt bij de politiek liggen en niet bij de SER die niet meer de sociaal economische realiteit weerspiegelt.
Vanmorgen geen politiek reacties terug kunnen terugvinden in de Volkskrant een dag na de publicatie van het artikel over het rapport van De Nederlandsche Bank. Wel worden in diezelfde krant maar liefst negen pagina’s besteed aan racisme en wordt in een van die artikelen gesteld dat veel politieke partijen verwachten dat de sociaal culturele onderwerpen als racisme en integratie in de komenden campagnes een grotere rol gaan spelen dan de traditionele sociaal economische. Ik denk dat de partijen die dit doen de verkeerde keuze maken, de huidige onrust in de samenleving heeft niet alleen te maken met racisme en integratie, waarover overigens veel partijen het in essentie eens zijn, maar eveneens over de sociaal economische ongelijkheid die toenemend zoals De Nederlandse Bank nu formeel heeft geconstateerd.
In de strijd tegen George Bush gebruikte Bill Clinton in 1991 met succes de slogan van zijn campagneleider James Carville “It’s the economy, stupid“. Bush was eerder dat jaar heel populair vanwege de invasie in Irak maar dat veranderde snel vanwege de slechte werkgelegenheidscijfers waardoor Bill Clinton uiteindelijk won. De focus van Bush op zijn geopolitiek succes was niet succesvol omdat het bij veel burgers uiteindelijk toch om de portemonnee gaat en sociaal economische zekerheid.
Welke partij komt er nu eens met een goede aansprekende visie op deze problematiek? Dan maken zij een behoorlijke kans dat ik op ze ga stemmen. Meerdere vrienden hebben me gewezen op het boek van Jesse Klaver over economisme waarvan de kern is dat alles wordt gereduceerd tot een economische en financiële rekensom en zijn stelling dat rechtvaardigheid, duurzaamheid en compassie belangrijker zouden moeten zijn dan economische groei. Ga ik zeker lezen maar ook de andere verkiezingsprogramma’s, nog negen maanden te gaan dames en heren politici!
Dear Britain’s,
Diezelfde dag stond er een interview in de Volkskrant met Buma van het CDA en Samsom van de PvdA waarin zij twee belangrijke problemen aankaarten waarmee ZZP’ers en mensen met een flexbaan in de praktijk geconfronteerd worden: het vaak ontbreken van goede sociale voorzieningen bij ziekte en het opbouwen van een pensioen. Voor een oplossing van deze problemen kijken zowel Samsom als Buma naar de sociale partners en het overleg in de Sociaal Economische Raad (SER) en daar zijn de partijen al jaren verdeeld. De werkgevers zijn onderling hierover verdeeld en de vakbonden komen nog steeds primair op voor het belang de werknemers met een vast contract. Dit schiet dus niet op zo heren politici, tijd voor een eigen visie en ingrijpende eigen voorstellen zou ik zeggen zo vlak voor de verkiezingen! Wijzen naar de SER schiet niet op omdat de huidige SER niet meer een afspiegeling is van de werkelijke sociale economische verhoudingen en primair focust op de verhouding werknemer vs. werkgever in plaats van de nieuwe realiteit van oud vs. jong, vast vs. flexibel werkend, hoog vs. laag opgeleid en zelfstandigen, die zowel werknemer als werkgever zij, vs. overheid die het met al die regels en administratie verplichtingen het er niet makkelijker opmaakt te ondernemen en daar waar winst gemaakt wordt zal proberen dit weer richting de belastingdienst af te romen: de wereld is veranderd!
