Month: November 2016

How IT has changed & the comeback of some old brands

Posted on by

Ian West, VP Analytics & Information Management at Cognizant, published below picture on LinkedIn about how things have changed over the last 50 years in IT and got more than a thousand like in the last 10 days. In this blog some comments on this.

how-things-have-changed

As lecturer information management, I’m always interested in pictures like this which could help explaining IT, there is so much going on in IT that an overview like this could help. The newest generation students has grown up in this century and are very good at working with smartphones and tablets but understanding the difference between data and information is already a big challenge for them… What would I tell them when showing this picture?

I would tell them I agree with the phases when looking back although I miss one big development which had a big influence on IT: the  availability of large data centers which made both the cloud, social media, big data and the IoT possible. And these big databases have become the backbone for the internet where only a view companies have the technical and financial capabilities to build and maintain these. On this market, only around 7 big service providers are active and the prediction is that in three years 3 or 4 will be the key players worldwide: seize and innovative capability cost money and starting a new datacenter company wil become almost impossible. Datacenters have their own datacenter management software and developing this costs a lot of the money and building a datacenter is very expensive: impossible for a startup to do this on their own. You can see the same development with social media and market platforms where in a view years only a view will remain, a big reconciliation is this market is expected the next three years.

This trend is also visible in the new Internet of Things phase where we suddenly see old names like Texas Instruments, Cisco and Honeywell come up as IoT leaders, all old tech companies: 50 years ago I had already a calculator from Texas Instruments. In all past phases in the picture new companies come up which become IT leaders, with the Internet of Things phase this is changing. Probably these old companies are good in mass production of the necessary devices and machines which make the IoT work, although the production itself is probably outsourced to low wage countries (note: in the coming Trump area, this could change…).

What the picture also shows is that all leaders mentioned in this picture are US companies  except for SAP. Is there really nothing innovative happening in the rest of the world? What for instance about Alibaba which is bigger than Ebay? It will not take long and all these highly educated IT guys form China and India will come up with companies who also become world players, certainly when the US becomes more protective and only wants their own people to profit from new technology developments…

Mijn eigen Rodin

Posted on by

Toen ik vijftien was bezocht Ik voor het eerst het Musée Rodin in Parijs en was ik erg onder de indruk van zijn werk. Bij zijn beelden gaat het niet om een klomp brons maar om iets wat groter is dan het materiaal alleen en mij als aanschouwer in vervoering brengt. “Dat is dus kunst” ontdekte ik toen. Net als deze blog meer is dan de som van de woorden en beelden die ik gebruik. Ik wou dat ik een beeld van hem had, dacht ik toen, wel een beetje kostbaar waarschijnlijk dus eerst maar eens wat geld verdienen…lage-bronze

Tot ik zo’n veertig jaar later en acht jaar geleden met mijn vrouw een trip door Yorkshire, Wales en Engeland maakte door de countryside. Vast onderdeel van ons programma is, naast ‘Tea and scones’ en een bezoek aan de lokale pub, het bezoeken van antiekwinkels: een hobby die wij beide delen. En er zijn veel van dit soort winkels in Engeland, dat is het nadeel van het winnen van twee wereldoorlogen: je blijft met veel troep zitten omdat niks kapot gaat en daar moet je dan weer wat mee: vandaar al die antiekwinkels en TV programma’s over antiek en veilingen in Engeland.

Ik weet niet meer precies waar het was maar plots stonden we in een winkel met vitrines vol servies en bestek, schilderijen, sieraden en beelden en vlak bij de ingang stond mijn Rodin! Eerst zag ik niet dat het een Rodin was maar vond ik het een interessant beeld maar bij nadere bestudering was het er een en de eigenaar vertelde er meteen bij dat het geen origineel was maar een kopie maar wel een verdomd goede kopie. Dondert niet, dacht ik, het gaat niet om het geld maar om iets moois dat je graag wil hebben. Maar aangezien het om een relatief groot bedrag ging (600 pond) besloten we er nog even over na te denken.

20161117_085217

Eerst maar eens thee met scones dus en het dorpje nader bekeken. Maar als een magneet trok de Rodin mij toch weer naar de winkel. De eigenaar wist een koper te hebben toen we voor de tweede keer naar binnen gingen. Mijn eega vond het een beetje duur en wilde eerst nog onderhandelen over de prijs. Afijn, uiteindelijk verlieten we de zaak met het beeld en een mooi antiek visbestek voor dezelfde prijs, best een duur bestek dus maar we maken er nog steeds met plezier gebruik van als we gasten hebben.

schermafbeelding-2016-11-19-om-08-04-11

De volgende dag liepen we een paar dorpen verder langs alweer een antiekshop, het was zondag en de winkels waren dicht. Plots zagen we in de etalage een zelfde kopie van Rodin’s L’Age d’Airain staan, deze keer met een prijskaartje eraan: 450 pond! Blijkbaar was er een hele partij kopieën aan de plaatselijke antiekhandelaren aangeboden! “Verdorie, we hadden beter moeten onderhandelen!” zei mij eega. Ik heb later begrepen dat Rodin vele afgietsels van zijn beelden liet maken in veel verschillende materialen, dat naast het feit dat daar ook weer veel kopieën van zijn: in die zin was hij een van de eerste die aan massaproductie van kunst deed.

Afijn, het beeld staat nog steeds in onze huiskamer en af en toe aai ik hem over zijn hoofd, “mijn eigen Rodin” denk ik dan trots. Mijn eega heeft al een aantal keren geprobeerd me over te halen het beeld te verkopen maar dit is mijn Rodin en er zit ook nog een verhaal aan vast en voor mij was het die prijs wel waard!

20161117_085241

Ik was dan ook blij verrast vanmorgen een artikel in de Volkskrant aan te treffen over een aanstaande Rodin tentoonstelling in het Groninger museum.  Conservator Suzanne Rus heeft het voor elkaar gekregen vijf versies van L’Age d’Airain, ofwel in het Nederlands Het Bronzen Tijdperk, bij elkaar te krijgen als onderdeel voor de Rodin tentoonstelling die deze week van start gaat. Haar natuurlijk meteen een mailtje gestuurd met het aanbod ook mijn beeld in te brengen voor 450 pond, kopen kan ook maar dan wordt het 600 pond… In ieder geval ga ik natuurlijk binnenkort naar de Rodin tentoonstelling in Groningen!rodin-groningen

Aanvullende reactie van mijn eega via Facebook:

“Aan ons beeld van Rodin zit nóg een verhaal vast. Onze buurman heet Rody, een geweldige man met een mooie kijk op het leven. Wij zijn erg dol op hem. Het beeld heet bij ons thuis dus “de Rody”, die we in ‘t voorbijgaan vaak even over het hoofd aaien.”

Naschrift n.a.v. bezoek aan de tentoonstelling in het Groninger Museum begin 2017:

En daar heb je ze dan, de vijf kopieën, netjes bij elkaar in het Groninger museum, een maatje groter dan mijn kopie en qua kleur en afwerking allemaal verschillend. Bij deze tentoonstelling in Groningen staan de werkwijze en productie methode van Rodin centraal, interessant maar het leidt wel af ten aanzien van het oorspronkelijke doel van Rodin met betrekking tot de beelden: mooie beelden maken en zorgen dat zoveel mogelijk mensen ervan kunnen genieten.

Tevens in het Groninger Museum de mooie foto’s bekeken van Erwin Olaf die zich door Rodin liet inspireren: Rodin maakte  overigens in zijn tijd ook al van fotografie gebruik maar dan als hulpmiddel voor het maken van zijn beelden. Helaas gebruikt Olaf L’Age d’Airain niet als voorbeeld maar deze lijkt er een beetje op!

Hoe nu verder met Europa?

Posted on by

Sinds de Tweede Wereldoorlog trokken de Westerse landen jaren samen op en daar lijkt nu een einde aan te zijn gekomen nu het Verenigd Koninkrijk na de Brexit deze zomer en de US na de verkiezing van Trump deze week een onafhankelijker koers gaan varen. En dat heeft een enorme impact voor ons in Europa die hier niet voor gekozen hebben maar wel met de gevolgen hiervan geconfronteerd worden.

donald-trump-701512

Onzekere tijden breken aan. Wat gaat er de komende tijd gebeuren op het gebied van de vrijhandel, het vrije verkeer van personen en defensie? En wat is de impact daarvan voor ons in het Europa van na de Brexit? We weten het nog niet exact maar dit zijn wel de thema’s die zowel Trump als Farage hebben aangekaart en die Donald Trump nu voortvarend wil gaan aanpakken, Theresa May doet er waarschijnlijk ets langer over en heeft dezelfde speerpunten als Trump. De eerste ontmoeting tussen die twee kan wel eens interessant worden want als die twee een gemeenschappelijke agenda gaan opstellen valt het Westen uiteen in twee blokken en delven wij het onderspit. Waarom bepalen we overigens niet zelf deze agenda? Europa is getalsmatig nog steeds groter dan de US en UK qua aantal inwoners (EU 450, US plus UK 317) hoewel het BNP van die twee samen wel weer groter is (UK en VS 20,7 miljard versus EU 16,6 miljard dollar), in onze markt zit dus nog wat groei!

Daarbij is er een belangrijk geopolitiek verschil tussen de EU en de twee andere machtsblokken: als er een kans op een conflict op korte termijn is dan is dat in het Midden Oosten of in de relatie met Rusland en dan wordt dat in Europa uitgevochten, niet in de US of de UK. Waar deze twee landen de vrijhandel en het vrij verkeer van personen uit eigen belang op de korrel nemen zou onze prioriteit moeten liggen op defensie en de geluiden uit zowel de US als de UK om niet automatisch het NATO verdrag in werking te stellen (een aanval op één NAVO land is een aanval op ons allemaal) klinken steeds luider. Laten we hopen dat het het komende half jaar een beetje rustig blijft en Donald Trump zijn spierballen nog even niet hoeft te laten zien…

le-pen

En ondertussen blijven wij passief in Europa en zetten we daar geen eigen beleid tegenover. Gespannen wachten we op de verkiezingen die er aan komen bij ons en in Frankrijk en hoe Geert Wilders en Martine Le Pen het gaan doen. Niet voor niets waren dit de eerste politici in Europa die Trump feliciteerden. En de rest van Europa wacht af en trekt zich terug in haar schulp. We hebben geen goede analyse, visie en leiderschap en reageren momenteel alleen maar op wat er om ons heen gebeurd!

Wat mij bijvoorbeeld opvalt aan de visie van Trump en May is het gebrek aan toekomstvisie, ze weten heel goed wat ze niet willen maar niet waar ze op termijn naar toe willen. Trump heeft het in zijn 100 dagen plan alleen maar over het afschaffen van wetten en korte termijn oplossingen, geen woord bijvoorbeeld over innovatie waardoor de VS zich zou moeten onderscheiden van de rest van de wereld. Dat mag de volgende Amerikaanse president blijkbaar weer gaan doen als zij de rotzooi die Trump heeft achtergelaten heeft opgeruimd.

image

Leiderschap en een visie, dat is wat we nodig hebben en het liefst samenvallend in één persoon. Een nieuwe Winston Churchill of Helmut Schmidt die in staat is een nieuwe lijn voor Europa uit te zetten en die een visie op de toekomst heeft. Waar bij de US en de UK de vrijhandel, het vrije verkeer van personen en defensie op de korrel worden genomen zou ik voor de EU het liefst op de agenda willen zetten:

  1. de bescherming van de vrijhandel en de vrijheid van het individu (daardoor zijn we groot geworden)
  2. zo snel mogelijk een eigen militaire organisatie oprichten die zich niet alleen richt of defensie maar ook op vredes- en humanitaire missies  (daar zijn we immers goed in)
  3. ons gaan richten op technologische innovatie (want dat laten de anderen liggen).

Nu alleen nog iemand zoeken die dit kan gaan uitdragen maar dat is helaas wat moeilijker, overigens ben ik wel beschikbaar…

Naschrift 18 maart 2017:

Gewoon onbeschoft, de manier waarop Donald Trump Angela Merkel, bondskanselier van Duitsland, gisteren op het Witte Huis ontving. Duitsland is een van de trouwste bondgenoten van de VS en drijvende kracht achter de politieke en economische stabiliteit in Europa en je zou toch zeggen dat het handig is met haar te gaan samenwerken maar niks van dat ales. Trump ziet Merkel blijkbaar als concurrent en niet als partner, zijn hele body language laat zien dat hij haar minacht. Dat heeft wellicht ook te maken met haar presentatie, Trump laat zich graag omringen met dames die er leuk uitzien, kijk maar naar zijn entourage. Hiermee beledigt Trump niet alleen Angela Merkel maar Duitsland, alle vrouwen en alle Europeanen die, net als Angela Merkel, op een vreedzame manier werken aan de grote problemen van deze tijd.

Deze vernedering  van Merkel door Trump staat niet op zichzelf: May, Erdogan en Poetin kunnen er ook wat van en laten het niet alleen bij woorden maar ook bij daden en daar zullen we toch een antwoord op moeten formuleren. Onder druk is soms ineens veel mogelijk wat daarvoor onwaarschijnlijk werd geacht. We zitten in een transitie waarin we tot nu toe niet in de lead zijn maar deze vernederingen kunnen we ons niet laten welgevallen, tijd dus voor een Europees reveille! En wellicht kan Angela Merkel als moreel leider van Europa hierbij het voortouw nemen.

Helga Ruebsamen

Posted on by

Ik woonde vroeger in Den Haag in het Statenkwartier op de Johan van Oldenbarneveltlaan en achter in de tuin van onze buren stond een tuinhuisje waarin destijds Helga Ruebsamen woonde en waar zich ‘s nachts de meest vreemde taferelen afspeelden. Vanuit mijn jongenskamer openbaarde zich voor mij een interessante wereld van kunstenaars, dronkaards en topless zonnende dames en regelmatig ging het daar achter in die tuin luidruchtig aan toe. Het kwam af en toe voor dat er in het pad achter ons huis ‘s morgens iemand zijn roes lag uit te slapen en daar moest ik me dan met mijn fiets langs laveren: het kunstenaarsmilieu trok me toen al aan…

helga-ruebsamen-2

Helga moet toen rond 1970 achter in de dertig geweest zijn en de buurt had het niet zo op haar. Het huisje wat ze bewoonde was eigenlijk een tuinhuisje en niet geschikt voor bewoning. Het lag niet aan de straat en je moest weten hoe je er via een ingang aan de Frankenslag achter de tuinen langs kon komen. Toch wisten velen die weg te vinden want ze had veel bezoek. Ik weet dat een aantal buren haar daar weg wilde hebben waaronder een arts en een hoge pief die bij Justitie werkte. Ik vond dat leven in de brouwerij in deze stijve buurt juist wel leuk!

helga-ruebsamen

Ik had een van haar boeken op mijn leeslijst voor het eindexamen gezet en ik weet nog goed dat mijn docent Nederlands speciaal voor mij dit boek  moest lezen omdat hij haar werk niet kende – ze had toen al vier boeken geschreven. Hij vond het maar niks:  “slecht geschreven, ronduit waardeloos” zei hij nadat ik uitgelegd wat ik er van haar werk vond. Ik had tevens Leonard Cohen op mijn leeslijst gezet en daar was hij wel enthousiast over. Gelukkig kwam er later meer waardering voor haar werk zoals blijkt uit het interview met Adriaan van Dis, een bijzondere Haagse vrouw die veel meegemaakt heeft en alles uit het leven gehaald heeft!

Mag ik het met jouw robot doen?

Posted on by

Sinds ik een nieuwe smartphone heb is het mij al een paar keer overkomen dat dit apparaat plots met mij ging praten. Gisteren nog, toen ik mijn studenten college gaf, klonk het plots “Zei u iets meneer Geerlings?” en “Als u wat heeft gezegd dan heb ik dat niet verstaan”. Daar waar ik tot nu toe gewend ben dat computers alleen iets doen als je het vraagt blijkt er plots leven in het apparaat te zitten en reageert het blijkbaar op wat je zegt. Zonder het te beseffen zijn we een nieuw tijdperk ingegaan en beginnen computers menselijke trekjes te krijgen en worden ze onze beste vriend. Gisteren en vandaag stonden er twee interessante berichten in de Wetenschapssectie van De Volkskrant die deze trend versterken en wat mij betreft een nieuwe licht werpen op onze verhouding met de techniek.

facebook-2

Het artikel van gisteren ging over een onderzoek onder 12 miljoen gebruikers van Facebook waaruit bleek dat mensen die Facebook gebruiken gelukkiger en gezonder zijn dat niet gebruikers en zelfs een hogere levensverwachting hebben. Van belang daarbij is de definitie die Facebook geeft van een actief sociaal leven: je bent het meest actief als je niet alleen berichten schrijft  (zoals ik) maar Facebook vooral gebruikt om foto’s te plaatsen van vrienden en bekenden. Tevens blijkt dat mensen die voornamelijk uitgenodigd worden vriend te worden door anderen gelukkiger zijn dan mensen die meer verzoeken versturen dan ontvangen, dat lijkt me dan weer logisch! Toch vind ik dit wel gek. Wat ik om me heen zie, is juist dat mensen die veel met hun smartphone bezig zijn nauwelijks oog hebben voor de mensen om hen heen en dat dat vaak juist tot asociaal gedrag leidt, zo zie je vaak in restaurants mensen alleen maar met hun smartphone bezig en niet met elkaar communiceren. Tevens had ik de indruk dat de mensen die erg veel op social media zitten een beetje zielig zijn omdat ze schijnbaar niks anders te doen hebben. Ik heb dit aan mijn studenten voorgelegd maar die waren het helemaal met het onderzoek eens: ‘Facebook maakt je gelukkiger en  wanneer je een tijdje zonder moet krijg je juist last van afkickverschijnselen’. Op doktersrecept dan allemaal maar op Facebook zou ik zeggen!

david-levy

Dan het interview vanmorgen met de Britse expert David Levy over kunstmatige intelligentie. Dat gaat nog een stukje verder. Zijn belangrijkst vraag is ‘Kunnen we met computers relaties onderhouden’ en zijn antwoord daarop is ‘ja’. Dat mijn smartphone in ene ongevraagd met mij kan praten is maar een eerste stap, we zullen op niet al te lange termijn met ze kunnen converseren net als met mensen. Sterker, volgens David Levy zal het op niet al te lange termijn zelfs mogelijk worden seks met ze te hebben: de seksindustrie is al bezig robots hiervoor te ontwikkelen. In het interview legt Levy eveneens een relatie met eenzaamheid ‘Beter seks met een robot dan helemaal geen seks’. Volgens hem zijn robots geen substituut voor een menselijke relatie maar aanvullend. Maar wat als de robot zover doorontwikkeld wordt dat het fijner is bij je robot dan met je eigen vrouw? Wellicht gaan vrijen met de robot van mijn vrouw dan maar?

%d bloggers like this: