Month: March 2020

De Dappermarkt

Posted on by

Omdat de Stichting waar ik sinds kort penningmeester ben in Amsterdam bij de Kamer van Koophandel staat ingeschreven kreeg ik een schrijven van De Voormalige Volksbank dat ik een activeringscode en wachtwoord moest ophalen in Amsterdam aan de Eerste van der Swindenstraat, om de hoek bij de Dappermarkt. Ik was al eerder naar een filiaal van de bank in Amersfoort geweest om de aanvraag tot autorisatie in te dienen en had geprobeerd via de helpdesk dit in mijn woonplaats Amersfoort mogelijk te maken maar de helpdesk was onvermurwbaar en stond erop dat ik de reis naar Amsterdam zou maken, niet iets waar je je op verheugd in Corona-times.

In een ver geleden heb ik een tijdje vlak bij de Dappermarkt gewerkt achter het Muiderpoort station en ging ik vaak tussen de middag over deze markt wandelen, daar heb ik goede herinneringen aan. Maar om je nu met al die corona maatregelen vrijwillig tussen de massa te begeven is weer wat anders. Afijn, toch maar in de auto gestapt naar Amsterdam over een, voor een vrijdagmiddag vrij rustige snelweg. Aangekomen bij het bankfiliaal bleken alle parkeerplekken voor de deur leeg te zijn en kon ik mijn auto vlakbij een parkeerautomaat zetten. Zigzaggend tussen de mensen liep ik naar het bankfiliaal, dat was niet eenvoudig want afstand houden is blijkbaar niet iets dat in het DNA van de bezoekers van de Dappermarkt zit en het is ook niet fijn als iemand vlak voor je neus plots op de grond gaat spugen.

Bij de bank aangekomen werd ik door een vriendelijke dame naar een zitje gebracht waar ik mocht wachten tot ik aan de beurt was, ik zou de volgende zijn die geholpen zou worden. De dame achter het plexiglas die mij zou helpen was een klant geduldig aan het helpen die problemen had met zijn mobiele bankieren, het valt niet mee iemand vanachter het plexiglas uit te leggen hoe een app werkt. Nadat hij vertrokken was vertelde ze dat ik nog even moeten wachten voor ze mij zou helpen.

Zorgvuldig ging ze alles achter en voor de balie schoonmaken met een desinfecterend middel: het pinapparaat, de balpen die mijn voorganger gebruikt had, de balie, het plexiglas en zelfs de stoel waarop hij gezeten had. Daarna vroeg ze of ik plaats wilde nemen en wie ik was. Ik gaf mijn gegevens op en vertelde waarom ik van Amersfoort naar Amsterdam was gereden.

Daarna keek ze me aan en zei ze met een ontwapenende glimlach: ‘Nog hartelijk gefeliciteerd met uw verjaardag meneer’, het ijs was gebroken, ik was inderdaad twee dagen daarvoor jarig geweest, Gelukkig, dacht ik, geen bureaucraat. Daarna vroeg ze hoe het was om jarig te zijn in het corona tijdperk. Ik vertelde dat mij dat best goed bevallen was omdat ik veel één op één contact had gehad met familie en vrienden, zowel fysiek als via de telefoon, en dat dat leuke en waardevolle gesprekken had opgeleverd.

‘Hoe vindt u het hier in de Dapperbuurt’, vroeg ze. Ik vertelde dat ik het niet prettig vond daar rond te lopen gezien het gedrag van de mensen op straat en dat in Amersfoort, waar ik woon, de mensen onderling afstand bewaren en zeker niet op straat spugen. Dat was ze met me eens, ze woonde zelf in Almere en daar was dat ook zo en ze vond het lastig van en naar haar werk te gaan, liever had ze in Almere of Hoofddorp gewerkt.

‘Of ik nog vakantieplannen had?’, was de volgende vraag, zelf was ze net voor het coronavirus toesloeg een maand op vakantie naar Suriname geweest dus had ze haar portie vakantie gelukkig net gehad had. Ik vertelde dat ik van de zomer door moest werken maar dat waarschijnlijk online kan doen dus dat de lokatie niet zo belangrijk is hoewel je maar nooit weet of je deze zomer wel overal naar toe kunt, afwachten dus maar. En zo al gezellig converserend handelde ze ondertussen alle administratieve handelingen af zodat ik na een kwartiertje met een wachtwoord en een geactiveerde pas weer huiswaarts kon keren.

Voordat ze vertrok vroeg ze nog of ik mijn handen met een desinfecteren middel wilde reinigen, ‘We doen er alles aan maar je weet maar nooit…’. Domweg gelukkig op de Dappermarkt liep ik terug naar mijn auto verbaasd dat op een plek waar je het niet verwacht de menselijke maat weer terug is bij De Voormalige Volksbank.

Hebban olla vogala nestas

Posted on by

Terwijl ik vanuit de keuken naar buiten kijk zie ik een vogeltje met takjes door de tuin heen en weer vliegen en moet ik denken aan de eerste zin die in het Nederlands rond 1100 is geschreven: ‘Hebban olla vogala nestas hagunnan hinase hic anda thu’. Een mooie zin over vogels die nesten bouwen en mensen die toekijken en dat niet doen.

Zo voel ik me ook deze maandagochtend, de eerste dag dat ik vanaf huis online les ga geven, terwijl buiten de vogels de lente aankondigen en de natuur aan het uitlopen is en de zon zich af en toe zich door de wolken laat zien. De natuur gaat gewoon zijn gang terwijl wij mensen onszelf vanuit rationele overwegingen beperkingen opleggen omdat we weten dat als we dat niet doen diezelfde natuur keihard kan toeslaan.

Ik doe de laatste voorbereidingen voordat ik de eerste sessie ga opstarten met de online software die ik de dag daarvoor heb getest, benieuwd of mijn studenten zich zo gaan aanmelden.

En dat doen ze massaal. Ik krijg zo een mooi inkijkje in al die rommelige studentenkamers van ze en tref er zelfs een student in bed aan, een andere al etend en op de achtergrond zie en hoor ik van alles. Maar technisch gaat alles goed en kunnen we doen wat we moeten doen en rond de middag is deze manier van les geven al weer gewoon en is het of we nooit anders gedaan hebben. Waarom hebben we dit niet eerder gedaan?, vraag ik mezelf dan ook af.

Aan het eind van de middag loop ik samen met mijn vrouw door De Treek en we komen opvallend veel mensen tegen voor een doordeweekse dag. We nemen ons voor de komende tijd dagelijks een wandeling te maken en de stad voorlopig maar te mijden. Zonder winkels, restaurants en cafe’s is daar immers niet veel te doen en in de natuur is juist veel te zien nu de lente zich aandient en de vogels hun nesten aan het bouwen zijn zich niet bewust van het drama dat zich in de mensenwereld afspeelt.

Vreemd dat je je aan deze abnormale omstandigheden zo makkelijk aanpast. Ik probeer te bedenken of ik zoiets als de corona pandemie ooit eerder heb meegemaakt maar kom niet verder dan de moord op J.F.K., die op Martin Luther King en de 9/11 aanslag. Allemaal heftig maar zonder de impact die deze pandemie wereldwijd heeft op het openbare leven. Deze keer is het niet de mens die de wereld op zijn kop zet maar de natuur die genadeloos toe slaat en laat zien wie er eigenlijk de baas is.

De vogels zijn hun nesten aan het bouwen en ons rest wederom niets anders dan af te wachten…

De bijeffecten van het Coronavirus

Posted on by

9 maart 2020, de dag dat de beurzen massaal kelderden, niet alleen vanwege de angst voor het coronavirus maar ook vanwege de oliecrisis als gevolg de ineenstorting van de olieprijs omdat Rusland en Saoedi Arabië het niet eens zijn over de prijsvorming en productieafspraken. Zelfs de handel op Wall Street werd maandag even stilgelegd omdat de koersen met 7 procent daalden, de Dow kelderde bij de opening met 1.884 punten nadat de beurzen in Europa al diep in de rode cijfers stonden.

Een hoop turbulentie dus op de markten en de combinatie van oliecrisis en caronavirus hebben een grote impact op de wereldeconomie maar ook op onze eigen leven, zowel prive als qua werk. Feit is echter wel dat dit een tijdelijke situatie is en geen structurele hoewel het bij een crisis natuurlijk altijd zo is dat de ene partij beter uit een crisis komt dan een andere…

Natuurlijk heeft het coronavirus een enorme impact op onze samenleving omdat de verspreiding op dit moment onbeheersbaar lijkt en er veel slachtoffers vallen, maar daarnaast heeft de huidige crisis ook al een paar positieve zaken opgeleverd. Het is wellicht een beetje te vroeg om deze crisis te evalueren maar het lijkt me interessant in deze blog me op de positieve effecten te concentreren, het zwartkijken laat ik over aan aderen, een eerste inventarisatie van de positieve bijeffecten na twee maanden coronavirus:

  1. Samenwerking internationaal. Het effect van de maatregelen die er genomen worden tegen het coronavirus zijn direct meetbaar in de cijfers en voor iedereen inzichtelijk. Demagogie a la Trump helpt dus niet omdat de medische feiten Fakenews onmiddellijk ontkrachten. In dit geval dwingen de feiten de politici hun agenda aan te passen aan die van de experts omdat het niet volgen van hun advies direct impact heeft op de cijfers. Hoewel er nu in verschillende landen soms andere maatregelen worden genomen is er ook veel samenwerking en die zal uiteindelijke het meest effectief zijn want dit probleem kan je niet per maand oplossen.
  2. Lokale initiatieven. De trend de industriële productie daar plaats te laten vinden waar die het goedkoopst is heeft als resultaat gehad dat, nu de grenzen dicht zijn gegaan, de aanvoer van veel producten stokt. Hierdoor komen er lokaal initiatieven van de grond om de productie van essentiële producten weer in eigen hand te nemen. Denk bijvoorbeeld aan farmaceutische producten die essentieel zijn en nu door apothekers weer zelf gemaakt gaan worden maar ook op andere terreinen kan je dit verwachten.
  3. Scheiding personen en goederenverkeer. Het virus wordt overgedragen door mensen en niet door goederen en de digitalisering en automatisering hebben er voor gezorgd dat de hele afhandeling van de fysieke distributieprocessen technische gezien zonder menselijk handelen kan plaats vinden. Daarom doen online platforms als Amazon, die nu 100.000 nieuwe medewerkers aan het werven is, het nu ook erg goed. Het personen verkeer is de kwetsbare factor en je kan verwachten dat de huidige drempels voor het vrije verkeer nog wel even blijven of wellicht zullen blijven. Naast een pasport zou een medisch pasport wel eens een belangrijk document kunnen worden.
  4. Herwaardering mens – mens werk. Iedereen die voor zijn werk direct contact heeft met anderen neemt een risico en dat geldt zeker voor diegenen die vanwege hun beroep profsssioneel in aanraking komen met risicogroepen. En dat zijn vaak juist de groepen die de afgelopen decennia gezien hebben dat hun werk steeds minder aanzien kreeg en financieel ondergewaardeerd. Denk daarbij aan de hele zorg maar ook mensen in het onderwijs, de politie en andere hulpdiensten etc.
  5. Prive belangrijker dan werk. De mogelijkheden zich buitenshuis te vermaken nemen af waardoor mensen zich weer thuis moeten gaan vermaken en nadat op een gegeven moment alle Netflix series bekeken zijn komt er weer tijd voor elkaar en het lezen van een goed boek…
  6. Burenhulp. In mijn eigen omgeving wordt er al levendig geappt over het Corona virus en aangeboden elkaar te helpen als iemand ziek wordt, boodschappen te doen en elkaars voorraad aan te spreken in geval van tekorten. Noodgedwongen zitten er vaal mensen thuis en dan is het mooi dat iedereen elkaar helpt.
  7. Thuiswerken. Vele bedrijven en instelling worden gedwongen thuis te werken en de ervaringen die deze bedrijven nu opdoen zouden wel eens een positieve impuls kunnen geven en een andere kijk op het thuiswerken voor diegenen die altijd dachten dat dit niet productief is. Tevens zal hierdoor het aantal files afnemen.
  8. Aandacht voor de gezondheid. Het coronavirus drukt ons op de feiten dat ongezond leven en de daardoor opgelopen kwalen de impact van het virus op onze gezondheid beïnvloeden. Het zorgen voor je eigen en andermans gezond lichaam is de beste methode om de impact van het virus als je het eenmal hebt te voorkomen.
  9. CO2 reductie. We hebben al gezien dat het stilleggen van fabrieken in China een directe impact heeft op de CO2 uitstoot maar ook maatregelen als het thuiswerken of het afsluiten van gebieden voor buitenstaanders zullen denk ik een grote positieve impact hebben op de CO2 reductie
Gezin in quarantaine vanwege corona besmetting – Volkskrant 10 maart 2020

En in de rubriek duurzame innovaties die mogen blijven:

  • Van het contant geld afkomen omdat daardoor besmetting plaats vindt;
  • Vervangen deurklinken op toiletten voor duwsysteem zodat de handen schoon blijven na het wassen;
  • Spreiden werktijden over de dag waardoor de spits verdwijnt;
  • Etc…

1 februari 2020, de dag dat na 3,5 jaar de UK eindelijk weer op eigen been staat en de dag dat duidelijk is geworden dat het impeachment proces tegen Donald Trump met een sisser zal aflopen. Eindelijk wordt er een punt gezet achter twee processen die al een tijd een negatieve doorwerking hebben en een rem zetten op de ontwikkeling van deze twee belangrijke spelers op het wereldtoneel. Boris Johnson kan zich nu eindelijke gaan focussen op de groei van de eigen economie en Donald Trump op de verkiezingen eind van het jaar die hij waarschijnlijk, bij gebrek aan een aansprekende democratische tegenkandidaat, zal gaan winnen.

Het ging daarom ook goed op de beurzen de afgelopen tijd, record naar record werd gebroken en de Down Jones index stond een week geleden na de aankondiging van het handelsakkoord met China zelfs even boven de 29.000, een historisch record waar Donald Trump behoorlijk trots op was. Tot er plots een daling optrad rond 27 januari en die daling heeft niets met de economie te maken maar alles met de opmars van het Coron virus die heftiger is dan eerder verwacht, zie onderstaande ontwikkeling van de Dow Jones index in januari en de besmetting en sterftecijfers van de afgelopen week:

Dow Jones index
Dow Jones Index 31 jan 2020

Hoewel de ernst van het Wuhanvirus waarschijnlijk minder is dan eerdere Coronavirussen zoals SARS likt het erop dat de impact en de verspreiding sneller gaat en moeilijker te stuiten is. De WHO heeft inmiddels de medische noodtoestand afgekondigd, buitenlanders worden geëvacueerd uit China, vliegmaatschappijen besluiten niet meer op China te vliegen en de Russische overheid heeft inmiddels besloten de 4.500 kilometer lange grens tussen China en Rusland te sluiten en dan hebben we het nog niet eens over de miljoenen Chinezen die nu gedwongen in quarantaine zitten… De cijfers liegen er niet om en als je een eenvoudige prognose maakt van de potentiële impact zie je dat zelfs bij een kleine sterftekans en een lage verspreidingsfactor deze significant is. Daarbij zal de impact bij landen met een goede gezondheidszorg waarschijnlijk minimaal zijn maar landen die dat niet zo goed voor elkaar flink last krijgen. Onderstaande grafiek rekent de huidige trend door voor de komen twee maanden uitgaande van een sterftekans van 2,2 % – de afgelopen dagen contant – en een verspreiding van 2 tot 3 maal per infectie – geschat – dit laatste percentage weten we nog niet precies maar kijkend naar de cijfers van de afgelopen week ligt dit percentage waarschijnlijk veel hoger (1 op 5).

Lichtpuntje is wel dat massaal aan de oproep van de WHO gehoor wordt gegeven en sommige landen zelfs strengere maatregelen nemen dan noodzakelijk, hoewel sommige landen dit waarschijnlijk uit opportunistische overwegingen doen. Duidelijk is in ieder geval dat de uitbraak van dit virus naast een medische eveneens een economische impact zal hebben, in eerste instantie vooral op China waar het allemaal begonnen is maar waarschijnlijk uiteindelijk op ons allemaal omdat we nu eenmaal economisch steeds meer met elkaar verbonden zijn.

Hopelijk krijgen we deze epidemie onder aanvoering van de WHO snel onder controle en krijgen al die wereldleiders die zich verzetten tegen internationale samenwerking snel door dat samenwerking in een steeds meer onderling afhankelijke wereld een must is. Vanuit deze invalshoek bekeken is de bestrijding van het Coronavirus een stresstest voor de hele wereld om te testen of wij met zijn allen in staat zijn zo’n grote uitbraak zonder al te veel schade onder controle te krijgen.

Benieuw wat de beurzen maandag gaan doen…

‘Ik wil graag mensen helpen’

Posted on by

Zondagmiddag 1 maart 2020. Ik sta op de ladder met mijn snoeischaar de takken van mijn knotwilgen te snoeien als er ergens beneden mij aan de overkant van de straat een jongen op een tractor aan komt rijden en vraagt wat ik aan het doen ben. ‘Mijn bomen snoeien’, zeg ik, ‘Het is lekker droog weer en dit doe ik altijd in het voorjaar, eigenlijk ben ik al te laat maar het regende de afgelopen weken steeds..’. ‘Mag ik helpen?’, vraagt hij. Na enig aandringen van zijn kant help ik hem oversteken en komen we overeen dat hij de takken voor mij gaat stapelen in de voortuin.

De jongen blijkt Bart te heten en vlak bij te wonen, vijf jaar te zijn, enthousiast en zeer gemotiveerd mij te helpen, nadeel is wel dat hij constant praat en al snel de rollen omdraait en mij verteld wat ik moet doen in plaats van andersom. ‘Hoe ga je de takken afvoeren? Als je nu een kruiwagen hebt kan je ze naar het bos rijden!’. Maar onze samenwerking is onder zijn leiding wel bijzonder efficiënt en effectief, als ik van de ladder afdaal zijn de meeste takken weg, een harde werker die Bart!

Plots staat er een wat oudere jongen in de tuin die, met de telefoon aan zijn oor en mij niet aankijkend, hem vermanend toesprekend: ‘Je mag niet in je eentje oversteken!’, zegt hij. Ik stel me voor en vertel hem dat ik Bart heb helpen oversteken en dat hij mij erg geholpen heeft. Streng spreekt hij Bart aan dat hij mee moet komen naar huis en gedwee gaat hij op zijn tractor achter hem aan.

Tien minuten later is hij terug. ‘Papa vindt het goed als ik je help met de takken’. ‘Prima’ zeg ik en we gaan verder waar we gebleven zijn. Als alles klaar is gaan we zitten en schenk ik een glas jus d’orange voor hem in en praten we nog even na. ‘Bent u rijk?’, vraagt hij. ‘Waarom vraag je dat?”, vraag ik hem. ‘U heeft zoveel spullen’ zegt hij terwijl hij bij mij naar binnen kijkt en plots mijn vrouw ziet staan. ‘Is dat uw vrouw?’, klink het dan verbaasd. ‘Die is mij meer waard dan al mijn spullen’, leg ik hem dan uit, ‘Rijk zijn zit hem niet alleen in de spullen’.

Terwijl ik met hem praat blijkt dat er drie dingen belangrijk zijn in het jonge leventje van Bart: 1) dat het onrechtvaardig is dat mensen dood gaan (waar ik hem gelijk in geef), 2) dat zijn broer op zijn elfde al een I-pad en een I-phone heeft en hij nog wel 5 jaar (!) moet wachten (en zijn broer die dus voor de verkeerde doelen gebruikt zoals ik net had kunnen zien) en 3) dat hij graag andere mensen helpt (een mooie karaktereigenschap vertel ik hem, ga zo door!).

Ik vertel hem dat ik zelf twee kleinkinderen heb die volgend werken komen logeren en dat ik het leuk zou vinden als hij dan langs komt om iets van zijn levenslessen aan de nieuwe generatie over te dragen. Dat wil hij wel doen. We zitten zo nog een tijdje te praten tot bij plots besluit op te stappen. ‘Even kijken of ik nog andere mensen kan helpen’, zegt hij dan terwijl hij wegrijdt op zijn traktor.

%d bloggers like this: