Sinterklaas
In mijn leven heb ik een aantal keren, toen mijn eigen kinderen nog jong waren, Sinterklaas gespeeld, en dat was over het algemeen erg leuk. Baard op, gek pak aan en met lage stem praten: zelfs je eigen kinderen herkennen je niet. Tot acht jaar geleden, toen liep het helemaal uit de hand!
Ik was uitgenodigd de Sint te spelen, samen met mijn jongste dochter als Piet, bij onze oude buren in de straat waar we vlak daarvoor gewoond hadden. Erg kinderrijke omgeving en 5 gezinnen hadden besloten bij een van hen een gezellige avondje te organiseren. Ik met mij dochter eerst naar de Sinterklaascentrale in Soest alwaar wij, samen met een buslading andere Sinten en Pieten, het kostuum werden aangemeten en professioneel geschminkt. Daarna in de auto terug naar het oude buurtje.
Daar aangekomen bleek er een zak met pakjes voor de deur te staan en, wat doe je dan als goedgelovige Sint, je neemt dat mee naar binnen terwijl Piet vrolijk pepernoten aan het strooien is. Tot zo ver alles goed. Toen moesten de pakje uitgedeeld worden, pakje één was voor Jantine , twee voor Job, drie voor Jantine en vier ook. Er waren onevenredig veel pakjes voor een beperkt aantal kinderen, een aantal kinderen begon dan ook steeds wanhopiger, en een aantal ouders steeds bozer, naar mij te kijken… Oei.. Hoe los je dat op?
Totdat een van de ouders opsprong en fel naar me toe liep en riep: ‘Sint, dit is niet afgesproken, we hadden afgesproken één pakje per kind’. Dit was de ex van de nieuwe buurman die er net woonde en ik niet kende en die erbij mocht zijn vanwege de kinderen. Woedend keek ze naar haar ex alsof hij hier wel achter zou zitten, dat heb je al snel bij pas gescheiden echtgenoten! Het kwam daarna niet meer goed, snel alles uitgedeeld en wegwezen!
Sint heeft het niet makkelijk tegenwoordig en dat ligt volgens mij niet aan de kinderen. Ouders en de commercie scheppen hoge verwachtingen en dat zie je terug bij de kinderen. In mijn tijd was de Sint een familie gebeuren maar het is nu een commercieel feest met films, een sinterklaas journaal met Diewertje Blok en discussies over de schmink van Piet. Dat laatste interesseert kinderen volgens mij echt helemaal niks: kinderen zijn wat dat betreft een blanco blad en torsen geen jarenlange traditie met zich mee. Daarom ben ik ook niet tegen een ander kleurtje, wat maakt dat nou uit! Begrijp niet goed waarom al die commotie nodig is,
Wat veel belangrijker is dat ouders hun kinderen leren tevreden te zijn met de kado’s die ze krijgen en bij het kinderfeest ook stil staan bij de bevoorrechte positie van kinderen in dit land: wij behoren tot de meest welvarende landen in de wereld en er zijn heel wat kinderen die in honger en armoede leven.
Daar zouden de ouders tijdens Sinterklaas eens bij stil moeten staan: wellicht daarom een donatie aan Unicef in de schoen?
