Spiritualiteit
Ik denk dat ik zo’n 15 jaar oud was toen ik een fles wijn wist te bemachtigen en me in mijn kamer opsloot om deze soldaat te maken. Met de deur op slot dronk ik de fles leeg en wachtte af wat er met me zou gebeuren. Omdat ik ook toen al literaire aspiraties had schreef ik op wat ik dacht en had een geweldige avond, ik heb mijn aantekeningen nog steeds. De volgende ochtend las ik het terug en kwam tot de conclusie dat het allemaal grote onzin was wat ik had opgeschreven en dat het hebben van een beneveld brein weliswaar plezierig is maar vooral een persoonlijke ervaring is die niet altijd tot grootse gedachten leidt.
Er zijn vele manieren waarop iemand zijn geest kan verruimen en het gebruiken van genotsmiddelen zoals alcohol en drugs is er een van. Het gebruik hiervan heeft echter ook een schaduwzijde omdat veel van deze middelen slecht zijn voor je lichaam en kunnen leiden tot verslaving en afhankelijkheid. Gelukkig zijn er ook alternatieven die je kunnen helpen je geest kunnen verruimen. Een goed voorbeeld is Nietzsche die in de bergen ging wandelen en door het hoogteverschil zijn geest verruimde en en tot de meest fantastische inzichten kwam.Maar ook aan dat bergwandelen delven gevaren want een zuurstof tekort of een val in de bergen kan ook fataal zijn.
Het zoeken naar verruiming van de geest kan ook door je aan te sluiten bij een spirituele community die je belooft te helpen op jouw spirituele zoektocht en daarvan zijn er tegenwoordig velen. De moderne spirituele gemeenschappen beloven spirituele groei als je meedoet met hun beweging, hun boeken leest, hunn cursussen volgt en je houdt aan de voorgeschreven oefeningen zoals yoga en meditatie. Veel van de bewegingen zijn overigens gebaseerd op Oosterse filosofische tradities, wat van ver komt is blijkbaar interessanter dan van dichtbij. In mijn woonplaats Amersfoort stikt het van de organisaties die zich ‘spiritueel’ noemen.
Deze week bezocht ik de boekpresentatie van Stine Jensen’s nieuwe boek ‘Goeroes’ in Pakhuis de Zwijger in Amsterdam. Stine Jensen, filosoof en yoga docente, heeft zich de afgelopen jaren verdiept in deze bewegingen en komt tot de conclusie dat er weliswaar veel voordelen zijn maar ook veel nadelen. In haar boek beschrijft ze haar persoonlijke ervaringen en geeft ze tips waar op te letten als je besluit je bij zo’n beweging aan te sluiten. Tijdens de sessie in Pakhuis de Zwijger had ze ook een aantal mensen meegenomen die gelijksoortige ervaringen hebben gehad zoals een mevrouw die was opgegroeid bij de Noorse Broederschap en een man wiens ouders aanhangers waren van de Bhagwan. De zoektocht van hun ouders naar spirituele verdieping had voor hun kinderen in ieder geval een traumatische jeugd tot gevolg gehad.
Terwijl ik tussen de voornamelijk uit de grachtengordel afkomstige deelnemers aan de boekpresentatie zat vroeg ik me af of spirituele groei er voor mij nog wel inzit. Ik heb immers geen jeugdtrauma of lichamelijk ongemak zoals alle deelnemers aan de avond en heb al heel lang een bloedje hekel aan mensen die de ambitie hebben mij te leren hoe te denken, dat doe ik liever zelf. Het zoeken naar hulp van anderen voor het creëren van een eigen innerlijke ervaring werkt bij mij in ieder geval niet en ik heb al helemaal een hekel aan spiritueel leiders die in Rolls Royces rijden en die de leer die ze verkondigen zelf niet in de praktijk brengen zoals Stine Jensen met haar boek goed aantoont. Hopelijk bedenkt ze in haar volgende boek zelf weer wat.
