Oud!
Vorige week lag ik in de tandartsstoel en, terwijl ik niks terug kon zeggen vanwege de behandeling die ik onderging, sprak de jonge vrouwelijke tandarts mij vriendelijk maar streng toe: ‘Meneer, ik wil u even uitleggen dat nu u wat ouder begint te worden uw gebit langzaam achteruit zal gaan, dat heeft niets te maken met uw verzorging van uw tanden maar met uw leeftijd, alle oudere mensen hebben dat nu eenmaal!
Oud! Ik ben oud! Ik realiseerde me dat dit de eerste keer was dat ik door een jonge dame op deze manier wordt aangesproken, zo kijkt zij dus naar mij! Een geheel nieuwe ervaring voor mij met mijn 58 jaar, plots behoor je tot de buitencategorie en dat was nog niet eerder zo tot mij doorgedrongen.
Confronterend!
Later die week besprak ik dit met mijn studenten tijdens de les, terwijl ik mijn beklag deed keken de jongelui mij meewarig aan. Wat zie je als je in de collegebank zit en voor de klas staat een langzaam grijs wordende ietwat gezette man, met Bommeltjes aan, Ralf Lauren shirt, jasje van Corneliani en een kekke multi-focus bril op?
Plots sta ik dus aan de andere kant van het levensspectrum en realiseer ik me dat ik al bijna drie keer zo oud bent als mijn leerlingen en twee keer zo oud als de tandarts.
Zucht…
